Maandag zijn we nog en keer het park ingereden en zijn bij het Wayakà gaan zwemmen. De eerste 2 uur waren we er helemaal alleen, wat een fantastische plek! Daarna kwam er een groep van ongeveer 15 duikers en was het gedaan met de rust. Wat een goede voorbereiding hadden die Amerikanen getroffen. Ga je een uur rijden naar deze duikstek en dan vergeet je je wetsuit mee te nemen, tenminste dat maakten we op uit het Amerikaanse geschreeuw van een man langs de kant tegen zijn “wife” die al in het water stond. Weer een ander was vergeten zijn fles open te draaien en moest na kopje onder te zijn geweest aan de buddy vragen of hij de fles wilde opendraaien. Weer een ander stond al een kwartier in het water te wachten met automaat in de mond tot de anderen ook het water inkwamen.
Erg goed georganiseerd en voor ons best wel vermakelijk om te zien, wat een prutsers. Blijkbaar konden ze onderwater ook niet goed in een lekker ritme komen, na een half uurtje kwamen ze allemaal alweer boven en gingen zich klaarmaken voor een tweede duik.
Anna bij mama op de rug tijdens het snorkelen.
Na een paar uurtjes vielen de oogjes van Maarten en Anna dicht, lekker slapen op het strand in de schaduw van de rotswand.
Tijdens het snorkelen heb ik (Mark) de onderwatercamera maar weer eens uitgeprobeerd. Hieronder wat foto’s van de vissen die ik tegenkwam.
Midnight Parrotfish
Rainbow Parrotfish
en deze flounder
Daarnaast nog een viertal kleine squids gezien, helaas zijn de foto’s daarvan niet scherp. We hebben erg genoten van dit strandje en hopen er nog veel vaker te mogen komen.
Op onze laatste dag zijn we druk bezig geweest met koffers pakken, auto’s wassen, hebben we oma Mieke nog even op de koffie gehad en hebben we nog even een paar uurtjes genoten van het zwembad. De maan was in de felle blauwe lucht goed te zien en gelijktijdig was rond de zon een halo te zien. Erg mooi om te zien, helaas kon ik beiden niet op 1 foto vastleggen.
Voordat we naar het vliegveld gingen zijn we nog even bij Natalya langsgereden om afscheid te nemen en om wat spullen uit de koelkast af te geven. Op 3 april om 19.40 uur Bonaire tijd vlogen we terug naar Nederland met de KL0764, de Anna Pavlova (McDonnell Douglas KLM MD11 PH-KCH).
Maarten heeft bijna de gehele terugvlucht geslapen, Anna maakte een lekker bedje op de grond en heeft daar een aantal uur geslapen. Vliegen gaat met de kids gelukkig erg goed. Anna vindt de stewardessen erg interessant en banjert ze vrolijk achterna en helpt waar nodig.
Op woensdag 4 april om 10.20 uur zijn we geland op Schiphol en ome Leon stond ons daar op te wachten. De vakantie zit er weer op. We hebben erg genoten en hopen snel weer terug te kunnen naar ons geliefde eiland.
AYO,
Anna, Maarten, Daniëlle en Mark
