Archief voor de maand maart, 2012

Time flies when you’re having fun


2012
03.24

De tijd vliegt voorbij, 6 weken Bonaire klinkt lang maar als je eenmaal lekker in het vakantieritme zit dan weet je op een gegeven moment niet eens meer welke dag het is en wat je allemaal hebt gedaan. Sommigen zitten ons zelfs achter de broek aan om weer een update te plaatsen (hè Monique). Gelukkig hebben we de foto’s nog om ons geheugen een beetje op te frissen.

De ontwikkeling van de kids gaat razendsnel. Maarten krijgt sinds een klein weekje iedere dag een vruchtenhapje en bij het zien van het bakje met daarin het prakje appel, banaan, peer of een combinatie daarvan wordt hij wild enthousiast. Zo heerlijk vindt hij het.

Uiteten blijft een hobby van ons. Gelukkig vinden de kids het ook allemaal wel goed en dus zitten we vaak bij één van onze lievelingsrestaurants.

Onderstaande foto’s zijn genomen bij It Rains Fishes:

Bij Wil’s Tropical Grill hebben we ook weer erg lekker gegeten, Anna maakte voor het eerst kennis met het Chocolate cookie (maar dan zonder drank).

Naast eten doen we nog wel wat meer hier op Bonaire. Laatst zijn we naar de vlindertuin met de kids geweest en daar hebben we een aantal mooie foto’s geschoten. Helaas hadden we ons toch wel een beetje verkeken op welke lenzen we mee moesten nemen, desondanks toch onderstaande vlinders op de foto kunnen zetten.

Binnenkort ga ik (Mark) nog een keer terug met de juiste lenzen (dus dan geen 12 mm en 400mm lens).

Hier thuis bij het huis kunnen we ook heerlijk genieten, Maarten en Anna (en stiekem ook papa) zijn helemaal weg van de hangmat.

Maarten ligt vaak lekker onder de porch op de grond op de speelmat te rollen, vogels te volgen en ook vindt ie het interessant om de wind door de palmen te zien gaan.

Vanuit de luie stoel hebben we een prachtig uitzicht over zee en de ondergaande zon.

In de tuin zien we regelmatig kolibri’s, alleen zitten die beesten bijna nooit eens goed stil zodat je ze goed op de foto kan zetten. Tegen de tijd dat de camera scherpgesteld is, is het vogeltje alweer gevolgen. Soms heb je mazzel en ben je net op tijd.

Onlangs hebben we de Donkey Sanctuary bezocht. Door de uitbreiding van het vliegveld is de ingang verplaatst naar de weg naar Sorobon. De sanctuary is er aardig op vooruit gegaan, een mooie entree, een salinå waar regelmatig flamingo’s staan en wat voor gratis water zorgt voor de ezels. Er is nu vooral veel meer ruimte voor de ezels. Een hele vooruitgang dus, alleen is dat niet zonder slag of stoot gegaan getuige de vele verhalen die wij door de jaren heen hebben gehoord van Marion en Marina.

Een paar dagen geleden zijn we, als test op ons voornemen om met de kids naar het Washington Slagbaai Nationaal Park te gaan, naar Playa Frans gereden. Playa Frans is een afgelegen vissersplaatsje met enkele vissershutjes wat ligt voorbij de Bopec enkele kilometers naar het noorden. Meestal is dit een erg slechte en hobbelige weg, maar dat viel dit keer erg mee. De kids vonden de gaten en hobbels fantastisch, “nog een keer papa” riep Anna als ik door een gat reed of over een hobbel die ik niet kon ontwijken. Test geslaagd, dus binnenkort gaan we naar Washington Slagbaai.

Op de weg naar Playa Frans kom je nauwelijks toeristen tegen, de meesten weten niet eens dat je daar met de auto kan komen. Wij vinden het altijd een erg mooie route, met uitzicht op de hoogste bergtop van Bonaire, de Brandaris. Soms rijd je vlak langs de kuststrook en overal om je heen zie je de mooie natuur van Bonaire.

Op onderstaande foto 3 pelikanen.

Eenmaal aangekomen bij Playa Frans kwamen we deze bekende tegen, de Black Rooster.

Als afsluiter van deze post nog even een verhuisbericht, Maarten heeft zijn eigen stekkie gevonden bij Villapark Red Slave. Zo te zien heeft ie het er naar zijn zin (tip voor de opa’s en oma’s: even klikken op de foto voor een vergroting).

Tot zover de update. Morgenavond (zondag) gaan we BBQ-en bij Luc, Natalya en Elina. We zijn erg benieuwd of het zwembad morgen klaar is. Luc is het hele weekend al druk bezig om het zwembad te coaten en te betegelen, voor mij mooi de gelegenheid om de kunst eens af te kijken.

AYO,

Anna, Maarten, Daan en Mark

Weekend op Bonaire


2012
03.12

Zaterdag zijn we voor het eerst sinds lange tijd weer bij Donna en Giorgio’s wezen eten voor de lunch. Erg grappig om te zien dat Anna (en wij dus ook) door haar blonde krullen overal wordt herkend. Sommigen kennen zelfs haar naam nog. Donna en Giorgio hebben hun oude restaurant verkocht aan de eigenaren van het restaurant Yacht Club. Het oude Donna en Giorgio’s heet nu heel toepasselijk At Sea. Bij Yacht Club hebben we al eerdere malen gegeten en At Sea gaan we binnenkort een keer proberen. Zelfde kok en zelfde gastvrouw dus de kwaliteit zal nog steeds hoog zijn is onze verwachting. Bij Donna en Giorgio hebben we in hun oude restaurant altijd heerlijk gegeten, toen we zagen dat ze een nieuw restaurant hebben geopend zijn we weer bij ze binnen gelopen. Wat was het eten heerlijk, we hebben beloofd dat we snel weer terugkomen. Een belofte die we maar al te graag nakomen!

Anna vond het helemaal fantastisch dat ze op een “echte” Koninginnenstoel mocht zitten en vroeg aan papa of ie daar een foto van wilde nemen, dat kun je natuurlijk niet weigeren.

Maarten wilde nog even bij papa op schoot en al snel ontdekte hij het bestek.

Na het eten zijn we naar huis gereden voor de voeding van Maarten. Papa en Anna zijn daarna boodschappen gaan doen voor de BBQ die gepland stond voor de avond. Bij thuiskomst direct weer de poort achter ons dichtgedaan, maar goed ook want even later kwam er een kudde geiten langs. Die willen we hier niet in de tuin!

Maarten begint steeds meer te bewegen en draait nu al zelfstandig van zijn rug naar de buik en weer terug. Als ie eenmaal op zijn buik ligt schatert ie het uit van plezier, terecht het is immers weer gelukt. We merken ook dat ie zich optrekt als wij zijn handjes vasthouden, een teken dat ie wellicht ook wil zitten. Dit hebben we uitgeprobeerd en dat ging erg goed totdat hij moe werd en van links naar rechts begon om te hangen in de stoel. Tijd om hem er weer uit te halen.

In de tuin en op heel Bonaire komen we veel vogels tegen. Troupials zitten er genoeg:

Deze lora wilde ook graag op de foto, hij maakte veel herrie en bleef rustig in de boom zitten zodat wij hem eens goed op de foto konden zetten. Erg goed nieuws is overigens dat bij de laatste lora-telling er 800 zijn geteld en dat er nog meer zaten die de tellers wel hebben kunnen horen maar niet konden zien. Bij de lora-telling van een aantal jaar geleden kwamen de tellers uit op 350 lora’s! De populatie is dus flink toegenomen en dat is te merken, overal komen we ze nu tegen en vaak vliegen ze in een groepje van 12 hier door de tuin.

De laatste dagen is er veel bewolking waardoor de zonsondergangen waarbij we de zon in de zee zien zakken erg schaars zijn. De bewolking zorgt in combinatie met een ondergaande zon af en toe wel voor mooie luchten.

Direct na zonsondergang komen de vleermuizen. We lokken ze zelfs met wat suiker want we weten dat vleermuizen dol zijn op muggen. Wij hebben een hekel aan muggen dus de vleermuizen zijn bij ons van harte welkom. Anna vindt de vleermuizen helemaal fantastisch, ze lacht elke keer als ze weer rakelings langs haar hoofd vliegen.

Vandaag (zondag) zijn we naar Lac Cai gereden om het optreden van de huisband weer te zien. Onderweg daar naar toe weer veel moois gezien:

Een visarend

Flamingo’s:

De muziek bij Lac Cai begint ons een beetje te vervelen, we zijn niet lang blijven kijken. Iets verderop zagen we een visser druk bezig zijn vangst schoon te maken. We zijn nieuwsgierig als we zijn even bij hem wezen kijken, bleek dat ie ook een pijlstaartrog had gevangen. Erg mooi beest maar o zo zonde dat dit dier ergens op een bordje belandt. De visser vertelde dat hij de staart van de rog direct had afgesneden, deze zijn namelijk erg giftig. Het beest lag al een paar uur uit het water en leefde zelfs nog.

Erg mooi beest om te zien, helaas zat zijn beste tijd er op. Met een dubbel gevoel trokken we huiswaarts.

AYO!

Anna, Maarten, Daan en Mark

 

 

Lekker genieten!


2012
03.08

Inmiddels zijn we zo’n 2,5 week op Bonaire en het bevalt ons hier prima. Af en toe regent het eens een klein buitje maar over het algemeen is het lekker zonnig en niet te warm. Overdag is het om en de nabij de 32 graden met een lekker windje. De gevoelstemperatuur is erg aangenaam. In de avond koelt het af naar zo’n 26 graden en dat is een lekkere temperatuur om buiten te zijn. Als je dan in de wind zit voelt het zelfs af en toe een beetje fris.

Het zwembad blijft een bron van plezier, de kids vinden het heerlijk. Als we ‘s ochtends vroeg al het zwembad induiken is het even wennen. Door de zon warmt het zwemwater op naar zo’n 30 graden, ‘s ochtends vroeg is de temperatuur 26 graden. Op onderstaande foto kun je zien dat Anna het water toch wel een beetje frisjes vond toen ze het zwembad inliep.

Maarten heeft het babyzwembandje en het miniluchtbed ook gevonden, heerlijk vindt ie het (klikken voor vergroting).

Na het zwemmen even afdrogen en papa moest ook een handdoekrokje aan van Anna. Springen papa!

Een paar dagen geleden zijn we even bij Barbara langsgereden om te zeggen dat we op het eiland waren. Binnenkort spreken we wat gezellig af! Vervolgens zijn we doorgereden voor een rondje zoutpannen, de kids konden lekker slapen in de auto en papa en mama konden lekker genieten van de mooie kuststrook en zoutpannen.

Laatst toen we langs de Willems toren (vuurtoren) reden stond ie nog in de steigers voor renovatiewerkzaamheden. Nu is ie klaar!

Via de mooie route “binnendoor” zijn we teruggereden naar ons huis. Wat is Bonaire toch mooi en elke keer is de natuur weer anders:

Thuisgekomen hebben we ons even opgefrist en zijn daarna lekker gaan eten bij La Guernica, erg gezellig zo met z’n vieren. We merken dat Anna een grote meid aan het worden is en uit eten ook leuk vindt. Door de ervaring met kleine kids zijn we nu een stuk relaxter als toen Anna nog een baby was, Maarten moet mee en gaat lekker een tukje doen in de kinderwagen (de wagen staat achter Daan).

Een dag later zijn we weer wezen uit eten, nu bij It Rains Fishes, ook hier weer erg lekker gegeten en een hoop schik.

Eergisteren hebben we lekker thuis gezwommen en zijn ‘s avonds bij Luc, Nataliya en Elina geweest voor een BBQ. We hebben heerlijk gegeten en erg gezellig lopen borrelen onder genot van een bijna volle maan en fantastisch uitzicht over zee en de kustlijn van Bonaire. Met Luc afgesproken om gisteren onze eerste duiken sinds een lange tijd weer te maken. De duik ging goed, het is net als fietsen dat verleer je ook niet. Door wat vertraging bij de duikshop lagen we pas kwart voor 6 in het water dus we hebben er maar een korte duik van gemaakt (39 minuten) daar het na 25 minuten onder water al onder water begon te schemeren en we hadden geen licht bij ons hadden.

Vandaag de 400mm lens uit de mottenballen gehaald en even wat testjes gedaan. Laat de volle maan vanavond maar komen! Hoop dat de wolken wel wegtrekken want nu is het ineens bewolkt en het ziet er naar uit dat het straks gaat regenen. In ieder geval heb ik onderstaande parkiet al met de 400mm lens weten te fotograferen.

Tot zo ver weer de update.

Ayo,

Anna, Maarten, Daan en Mark